W Światowym Dniu Świadomości PTSD poświęcamy chwilę na rozpoznanie napadów PTSD , mniej znanego, ale głęboko oddziałującego objawu traumy. PTSD jest często postrzegane jako stan zdrowia psychicznego, ale jego skutki wykraczają daleko poza umysł i mogą objawiać się fizycznie w sposób, którego wiele osób nie rozpoznaje. Napady PTSD są jednym z takich przejawów — nieprzewidywalne, przerażające i izolujące dla tych, którzy ich doświadczają.

Ten dzień przypomina nam, aby nie tylko uznać emocjonalne blizny traumy, ale także fizyczny koszt, jaki ona ze sobą niesie. W miarę jak rośnie świadomość PTSD, kluczowe jest zwrócenie uwagi na objawy, takie jak napady PTSD, które często pozostają niezauważone lub błędnie zdiagnozowane. Poprzez szerzenie wiedzy i oferowanie współczucia możemy stworzyć świat, w którym osoby dotknięte PTSD czują się zauważone, wspierane i mają siłę, aby szukać opieki, której potrzebują.

Rozpoznanie fizycznych objawów napadów PTSD jest kluczowe dla ich zrozumienia i uzyskania właściwej opieki. Chociaż mogą wydawać się podobne do innych zdarzeń neurologicznych, w rzeczywistości są ściśle związane z traumą i sposobem, w jaki mózg reaguje na stres. Niektóre typowe objawy obejmują:  

• Ruchy szarpiące: Nagłe i mimowolne drgania lub szarpnięcia kończyn. Ruchy te mogą różnić się intensywnością, czasami są łagodne, a czasami bardziej nasilone.
  
• Utrata świadomości: krótka utrata świadomości jest powszechna, często towarzyszy jej pusty wzrok lub nagłe oderwanie od otoczenia. Może to trwać od kilku sekund do minut.
  
• Dezorientacja po napadzie: Po napadzie pacjenci często doświadczają dezorientacji, luk w pamięci lub nie wiedzą, co się właśnie wydarzyło.
  
• Brak wyrazu twarzy: Podczas napadu niektórzy pacjenci mogą sprawiać wrażenie nieobecnych lub niereagujących, a ich wzrok może być nieobecny lub zamglony.

Oprócz objawów fizycznych, napady PTSD często występują obok innych wyzwań emocjonalnych i poznawczych. Napady te nie są tylko odosobnionymi zdarzeniami, ale są powiązane z szerszym kontekstem PTSD. Mogą im towarzyszyć:

• Nasilony niepokój: Osoby dotknięte atakiem mogą odczuwać skrajny strach lub niepokój w trakcie i po ataku, co potęguje ich napięcie emocjonalne.
  
• Nadmierna czujność: Tendencja do pozostawania w stanie wzmożonej gotowości i ciągłego spodziewania się niebezpieczeństwa, co może jeszcze bardziej utrudniać leczenie napadów padaczkowych.
  
• Depresja: Mogą pojawić się uczucia smutku, beznadziei i braku kontroli, które utrudniają zarówno napady padaczkowe, jak i ogólne radzenie sobie z zespołem stresu pourazowego (PTSD).
  

Te emocjonalne i poznawcze komponenty mogą sprawić, że doświadczenie napadów PTSD stanie się jeszcze bardziej przytłaczające i izolujące.

Napady PTSD nie występują w izolacji. Często są wyzwalane przez konkretne zdarzenia lub sytuacje, które ponownie budzą reakcje traumatyczne. Typowe wyzwalacze obejmują:

• Retrospekcje: Mogą być żywe i intensywne, powodując, że osoba przeżywa traumatyczne wydarzenia na nowo. Retrospekcje mogą prowadzić do zwiększonego stresu i wywołać atak padaczkowy.
  
• Nagłe głośne dźwięki: Głośny dźwięk, na przykład strzelający wydech samochodu lub głośny huk, może przestraszyć osobę cierpiącą na zespół stresu pourazowego (PTSD) i potencjalnie wywołać atak padaczki.
  
• Sytuacje wywołujące panikę lub strach: Wiadomo, że sytuacje wywołujące poczucie zagrożenia lub paniki – takie jak zatłoczone miejsca, konflikty lub konfrontacje – mogą wywołać napady PTSD.
  
• Deprywacja snu lub koszmary senne: Brak snu może nasilać objawy PTSD, natomiast koszmary senne mogą bezpośrednio wywołać epizod przypominający napad padaczkowy.
  

Czynniki te podkreślają złożoną relację między PTSD a napadami padaczkowymi, w której zewnętrzne czynniki stresogenne odgrywają kluczową rolę w wywoływaniu tych epizodów.

Nieprzewidywalność napadów PTSD może nasilać ogólny ciężar PTSD. Fizyczne obciążenie obejmuje wyczerpanie i możliwe obrażenia podczas epizodu, podczas gdy obciążenie emocjonalne wynika ze strachu i lęku przed niewiedzą, kiedy nastąpi następny napad. Ten stały cykl stresu i traumy może pogorszyć zdrowie psychiczne jednostki, prowadząc do:

• Przewlekłe wyczerpanie: Częste napady padaczkowe mogą sprawić, że ktoś poczuje się fizycznie wyczerpany, co nasili zmęczenie wywołane przez zespół stresu pourazowego (PTSD).
  
• Nasilony niepokój: Niepewność co do tego, kiedy nastąpi kolejny atak, potęguje i tak już nasilone poczucie strachu.
  
• Izolacja społeczna: Strach przed osądem lub niezrozumieniem może sprawić, że jednostki będą unikać sytuacji społecznych, co jeszcze bardziej pogłębi uczucie samotności i izolacji.
  

Ponieważ każdy bodziec uruchamia cykl napięcia fizycznego i emocjonalnego, osoby cierpiące na zespół stresu pourazowego (PTSD) stają przed trudnym wyzwaniem poradzenia sobie zarówno z traumą, jak i jej nieprzewidywalnymi fizycznymi konsekwencjami.

Jednym z największych wyzwań dla osób żyjących z napadami PTSD jest to, że te epizody są często błędnie diagnozowane lub całkowicie pomijane. Wielu lekarzy myli napady PTSD z innymi schorzeniami, takimi jak ataki paniki, lęk, a nawet napady padaczkowe. Ponieważ zewnętrzne objawy, takie jak nagłe szarpnięcia, utrata świadomości lub dezorientacja, są podobne, te napady wywołane traumą często nie są rozpoznawane jako to, czym naprawdę są: fizycznym objawem PTSD.

Napady PTSD można łatwo pomylić z epilepsją lub innymi schorzeniami neurologicznymi. Podczas gdy napady padaczkowe obejmują zaburzenia elektryczne w mózgu, napady PTSD wynikają z reakcji na traumę i nie obejmują tych samych wzorców neurologicznych. Ponadto ataki paniki i epizody lękowe mają takie same objawy, jak dezorientacja, dezorientacja i utrata kontroli, co utrudnia lekarzom odróżnienie napadów PTSD od innych zaburzeń.

Niestety, wielu pracowników służby zdrowia może nie być przeszkolonych w rozpoznawaniu natury tych napadów wywołanych traumą. PTSD jest często postrzegane wyłącznie jako zaburzenie zdrowia psychicznego, a nie jako takie, które może mieć znaczące objawy fizyczne, co prowadzi do niedodiagnozowania napadów związanych z PTSD. Brak świadomości, w jaki sposób trauma wpływa zarówno na mózg, jak i ciało, oznacza, że te objawy mogą być łatwo przeoczone.

Gdy napady PTSD zostaną błędnie rozpoznane, mogą wystąpić następujące konsekwencje:

• Niewłaściwe leczenie: Pacjenci mogą otrzymać leczenie, które nie jest ukierunkowane na pierwotną przyczynę napadów.
  
• Opóźnione gojenie: Bez właściwej diagnozy gojenie może trwać dłużej, ponieważ uraz nie jest leczony.
  
• Brak odpowiedniej terapii: Niewłaściwa opieka może prowadzić do przedłużającego się cierpienia, ponieważ nie są stosowane terapie skoncentrowane na traumie.
  

Prawidłowa diagnoza jest kluczowa dla radzenia sobie zarówno z PTSD, jak i jego fizycznymi objawami. Gdy napady są pomijane lub błędnie diagnozowane, osoby mogą nie otrzymać właściwej opieki, co jeszcze bardziej komplikuje ich drogę do wyzdrowienia.

Życie z napadami PTSD oznacza ciągłe zmaganie się z niepewnością, kiedy może nastąpić kolejny epizod. Nieprzewidywalność tych napadów może zakłócić codzienne czynności, sprawiając, że nawet proste czynności wydają się onieśmielające. Osoby mogą unikać pewnych zadań lub miejsc z powodu strachu przed napadem w miejscu publicznym lub w ważnym momencie. Lęk związany z tymi epizodami może mocno ciążyć na osobie, utrudniając skupienie się lub pozostawanie obecnym w codziennym życiu.

Utrzymanie pracy lub uczestnictwo w wydarzeniach towarzyskich może być poważnym wyzwaniem dla osób doświadczających napadów PTSD. Strach przed napadem w miejscu publicznym lub podczas spotkań zawodowych często prowadzi do unikania spotkań towarzyskich lub obowiązków zawodowych. Ten strach przed osądem lub nieporozumieniem może powodować wycofanie się jednostek, co wpływa na ich ogólną jakość życia. W rezultacie mogą mieć trudności z nadążaniem za celami zawodowymi lub utrzymywaniem relacji z przyjaciółmi i rodziną.

Skutki napadu PTSD mogą sprawić, że osoby będą czuły się wyczerpane psychicznie i fizycznie. Intensywna energia potrzebna do wyzdrowienia po epizodzie, w połączeniu z emocjonalnym obciążeniem nieustannego stresu i strachu, może prowadzić do głębokiego wyczerpania. To zmęczenie sprawia, że jeszcze trudniej jest angażować się w relacje, wykonywać codzienne zadania, a nawet przetrwać typowy dzień bez uczucia przytłoczenia.

Brak zrozumienia napadów PTSD często prowadzi do izolacji społecznej. Przyjaciele, rodzina, a nawet współpracownicy mogą mieć trudności ze zrozumieniem fizycznego i emocjonalnego ciężaru tych napadów, co tworzy podział między osobą z PTSD a jej systemem wsparcia. Brak odpowiedniego wsparcia może sprawić, że osoby te poczują się odizolowane, niezrozumiane i emocjonalnie oddalone od osób, na których im zależy.

• Trudności w utrzymaniu rutyny z powodu nieprzewidywalności napadów
  
• Unikanie spotkań towarzyskich lub obowiązków zawodowych z obawy przed epizodami
  
• Izolacja społeczna i wycofanie się ze związków
  
• Przewlekłe zmęczenie będące następstwem napadów padaczkowych i obciążenie emocjonalne
  
• Stres i niepokój wpływają na codzienną produktywność i dobre samopoczucie psychiczne

Jeśli chodzi o radzenie sobie z napadami PTSD, leczenie często obejmuje połączenie leków i terapii. Celem jest zajęcie się zarówno fizycznymi objawami napadów, jak i leżącym u ich podłoża PTSD. Typowe podejścia obejmują:

• Leki przeciwdrgawkowe: Leki te pomagają kontrolować aktywność napadów, chociaż zazwyczaj stosuje się je wtedy, gdy napady są szczególnie częste lub ciężkie.
  
• Leki przeciwlękowe i przeciwdepresyjne: Leki te oddziałują na emocjonalne aspekty PTSD, pomagając zmniejszyć lęk, depresję i silny stres, który może wywołać napady padaczkowe.
  
• Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) lub EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing): Obie terapie są skuteczne w rozwiązywaniu traumy. CBT pomaga jednostkom przeformułować negatywne wzorce myślowe, podczas gdy EMDR koncentruje się na traumatycznych wspomnieniach, aby zmniejszyć ich wpływ emocjonalny, ostatecznie zmniejszając wyzwalacze napadów.
  

Ostatnie badania sugerują, że terapia światłem może oferować obiecujące wyniki w leczeniu zespołu stresu pourazowego (PTSD) i padaczki. Terapia światłem czerwonym i bliskiej podczerwieni wykazała potencjał w poprawie funkcji poznawczych i łagodzeniu objawów PTSD u pacjentów z przewlekłym urazowym uszkodzeniem mózgu (Naeser i in., 2016).

Donoszono, że terapia fotobiomodulacyjna zwiększa produkcję czynnika neurotroficznego pochodzącego z mózgu i zmniejsza stan zapalny mózgu, potencjalnie łagodząc objawy PTSD ( Lim, 2024 ). Podczas gdy niektóre badania wykazały znaczną poprawę nasilenia objawów PTSD dzięki terapii światłem ( Millot i in., 2024 ) , badania nad jej wpływem na padaczkę są nadal ograniczone.

Niebieskie soczewki filtrujące czerwone światło wykazały obiecujące wyniki w tłumieniu częstotliwości napadów ( AlDajani i in., 2023 ). Jednak potrzeba więcej badań, aby w pełni zrozumieć terapeutyczny potencjał terapii światłem zarówno w przypadku PTSD, jak i padaczki. Optymalne parametry leczenia, w tym długości fal, dawki i metody aplikacji, są nadal badane (Lim, 2024; Naeser i in., 2016).

Oprócz leczenia medycznego, wprowadzenie zmian w stylu życia może odegrać znaczącą rolę w radzeniu sobie z napadami PTSD. Niektóre korzystne zmiany obejmują:

• Regularne ćwiczenia: Aktywność fizyczna może pomóc w zmniejszeniu lęku, poprawie nastroju i ogólnym zdrowiu mózgu.
  
• Lepsza higiena snu: Ustalenie stałego harmonogramu snu i ograniczenie stresu przed pójściem spać może pomóc zminimalizować liczbę napadów padaczkowych wywoływanych przez zmęczenie lub koszmary senne.
  
• Uważność i medytacja: Techniki skupiające się na relaksacji mogą obniżyć poziom stresu i zwiększyć odporność emocjonalną, redukując prawdopodobieństwo wystąpienia napadów padaczkowych.
  

Najbardziej skuteczne leczenie napadów PTSD często obejmuje holistyczne podejście, łączące opiekę medyczną, terapię i zmiany stylu życia. Poprzez zajęcie się zarówno fizycznymi, jak i emocjonalnymi aspektami PTSD, osoby mogą odczuwać większą ulgę w napadach i ogólną poprawę samopoczucia.

Życie z napadami PTSD wymaga praktycznych strategii radzenia sobie zarówno z napadami, jak i emocjonalnym obciążeniem, jakie one ze sobą niosą. Oto kilka mechanizmów radzenia sobie, które mogą pomóc:

• Ćwiczenia głębokiego oddychania i techniki uziemienia: pomagają zmniejszyć intensywność stresu i stanowią szybki sposób na odzyskanie kontroli, gdy czujemy się przytłoczeni.
  
• Praktykowanie uważności: Techniki uważności, takie jak medytacja, mogą zmniejszyć niepokój, poprawić regulację emocjonalną i zapobiec przekształceniu się stresu w atak padaczkowy.
  
• Prowadzenie dziennika napadów: Śledzenie czynników wyzwalających, objawów i wzorców może pomóc osobom w identyfikacji czynników wywołujących napady, co pozwala im lepiej sobie z nimi radzić i zmniejszać ich częstość występowania.
  

 Szukanie wsparcia jest kluczowe dla osób żyjących z napadami PTSD. Nawiązanie kontaktu z innymi, którzy rozumieją to doświadczenie, może być niezwykle uzdrawiające. Oto kilka opcji wsparcia:

• Grupy wsparcia dla osób z zespołem stresu pourazowego (PTSD): Grupy zarówno internetowe, jak i stacjonarne oferują bezpieczną przestrzeń do dzielenia się doświadczeniami i czerpania wiedzy od innych osób, które zmagają się z podobnymi wyzwaniami.
  
• Rodzina i przyjaciele: Ważne jest, aby bliscy rozumieli naturę napadów PTSD. Zapewnienie wsparcia emocjonalnego i cierpliwość mogą mieć ogromne znaczenie. Zachęcanie osoby do pozostania zaangażowaną w aktywności społeczne i szukanie profesjonalnej pomocy w razie potrzeby również może być korzystne.
  

W przypadku osób doświadczających napadów PTSD ważne jest skontaktowanie się z lekarzem lub terapeutą w celu uzyskania dokładnej diagnozy i skutecznego leczenia. Specjalista może pomóc w radzeniu sobie z napadami, zasugerować odpowiednie terapie i upewnić się, że dana osoba otrzymuje spersonalizowaną, holistyczną opiekę, której potrzebuje.  

W Światowym Dniu Świadomości PTSD przypominamy sobie, że PTSD to nie tylko problem zdrowia psychicznego. Wpływa zarówno na umysł, jak i ciało. Napady PTSD są fizycznym objawem traumy, który często pozostaje niezauważony lub źle zrozumiany. Podnoszenie świadomości na temat tych epizodów jest kluczowe dla wspierania osób cierpiących w milczeniu. Udostępnij ten artykuł, aby pomóc w szerzeniu świadomości, a jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, doświadcza napadów PTSD, zwróć się o pomoc. Nigdy nie jest za późno, aby rozpocząć podróż ku uzdrowieniu i znaleźć opiekę i wsparcie potrzebne do powrotu do zdrowia.

Odkryj, w jaki sposób terapia światłem czerwonym Lumaflex może wesprzeć Twoją podróż ku uzdrowieniu i pomóc w radzeniu sobie z napadami PTSD . Zapisz się na kurs Lumaflex Foundations już dziś, aby dowiedzieć się więcej o potężnych korzyściach terapii światłem czerwonym. 

1  Problemy zdrowotne mężczyzn w pracy: ukryty kryzys sercowo-naczyniowy

Informacje zawarte na tym blogu mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady medycznej. Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii lub leczenia zawsze skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą.